Siatkówka to część światłoczuła błony wewnętrznej gałki ocznej. Najczęściej występującymi schorzeniami siatkówki leczonymi laserem są:

• obwodowe zwyrodnienia siatkówki
• przedarcia
• otwory
• lokalne małe odwarstwienia

Laserowanie siatkówki  ma na celu stworzenie wokół ognisk degeneracji lub otworów blizny łączącej siatkówkę sensoryczną z nabłonkiem barwnikowym i naczyniówką. Wytworzone w ten sposób zespolenie uniemożliwia dostęp płynu do przestrzeni podsiatkówkowej. Światło lasera, które pochłaniane jest przez nabłonek barwnikowy, wytwarza ognisko wysokiej temperatury emanujące do naczyniówki i siatkówki. Wywołuje ono lokalne zapalenie i następuje powstanie blizny.

Przygotowanie do zabiegu

Laseroterapia  siatkówki wymaga dobrego wglądu w dno oka, do czego niezbędne jest rozszerzenie źrenic. W tym celu przed zabiegiem pacjentowi podawane są odpowiednie krople. Pod wpływem ich działania pacjent widzi nie ostro. Nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych oraz obsługiwać maszyn do czasu powrotu prawidłowego widzenia (zwykle poprawa widzenia następuje po 6 godzinach od zastosowania preparatu/kropli). Bezpośrednio przed zabiegiem zostaną podane krople znieczulające.

Leczenie zazwyczaj nie jest bolesne. Przy laseroterapii pewnych obszarów siatkówki, można odczuwać ukłucia. Po intensywnym leczeniu może być odczuwany ból oczu. W celu złagodzenia bólu można zastosować łagodne środki przeciwbólowe np. paracetamol. Zaleca się oszczędzający tryb życia w okresie dwóch tygodni.